Grupa N

Kategoria ta obejmuje ogłoszenia dotyczące samochodów rajdowych, znanych jako Grupa N, które są oparte na modelach produkcyjnych samochodów dopuszczonych do ruchu drogowego. Kategoria ta jest również znana jako kategoria samochodów rajdowych produkcyjnych i została wprowadzona przez FIA w 1982 roku, a samochody rajdowe tej kategorii są nadal używane na całym świecie, głównie w krajowych mistrzostwach rajdowych. Od 2013 roku FIA postanowiła, że żadne nowe samochody nie będą homologowane zgodnie z zasadami Grupy N.
Samochody te to 2,0-litrowe turbodoładowane samochody z napędem na 4 koła o mocy około 280 KM i minimalnej masie 1230 kg. Większość komponentów samochodu jest taka sama jak w wersji drogowej, ale samochody Gr.N mają zmodyfikowane elementy przedniego i tylnego zawieszenia (amortyzatory, sprężyny), ale geometria musi być zachowana, zmodyfikowany układ wydechowy, katalizator musi być zachowany, zmodyfikowane zarządzanie silnikiem. W 2001 roku FIA zdecydowała się zmodyfikować zasady mające zastosowanie do samochodów GroupN od 2001 roku. Główne zmiany obejmują: Skrzynia biegów i przełożenia mogą być zmieniane na mocniejsze, w miarę możliwości załączane w stylu dogbox (tj. bez użycia synchronizatorów). Wymiary hamulców mogą zostać zwiększone, a zaciski mogą zostać zmienione na wielotłoczkowe. Można zmienić przełożenie przekładni. Geometria zawieszenia może się zmieniać, a punkt mocowania na podwoziu może zostać przesunięty o 20 mm.

Samochody grupy N są używane głównie przez kierowców, którzy albo nie mają dużego doświadczenia rajdowego i chcą się uczyć, albo kierowców, którzy nie mogą sobie pozwolić na budżet związany z budową pełnego samochodu rajdowego grupy A (który może kosztować nawet 4 razy więcej niż samochód grupy N), nie mówiąc już o samochodach rajdowych klasy WRC.

Najbardziej znane samochody rajdowe Grupy N to Subaru Impreza WRX STI, Mitsubishi Lancer EVO 5-6-7-8-9-X, Proton Satria NEO, Dacia Sandero, Fiat Stilo Abarth, Mazda 323 4WD, Mitsubishi Colt....